Het zal je maar gebeuren... 1 op de 3 mensen krijgt in het leven te maken met kanker. De reden waarom ik me wil toeleggen op levensloopfotografie is mijn eigen ervaringen met de ziekte kanker. Deze ziekte heeft namelijk de laatste jaren een behoorlijke rol gespeeld in mijn leven.

Zo werd in 1999 borstkanker bij mijn hartsvriendin geconstateerd. Een jong leven staat in één keer finaal op de kop en alles wat er gebeurt heeft enorm veel impact. Zes jaar later wordt er bij mij een melanoom ontdekt. De opluchting is groot als we te horen krijgen dat de snijvlakken rondom de melanoom schoon zijn. Vanaf dan weten mijn vriendin en ik wat het betekent om de onzekerheid van de ziekte te dragen en hoe het is om een naaste bij te staan die getroffen is. In mijn vriendenkring zijn vier jonge mensen geraakt door kanker. Dit alles heeft me enorm aan het denken gezet... "ziek zijn" en fotografie gaat samen en kan goed zijn voor een stuk verwerking.

Bij mijzelf heeft de melanoom zich beperkt tot een relatief klein litteken. Maar ik vraag me af waar ik naar toe zou gaan om foto's te laten maken als ik een ingrijpende operatie of chemokuren zou moeten ondergaan. In zo'n situatie ga je niet zomaar naar een fotograaf in een winkelcentrum. Deze vorm van levensloopfotografie zou volgens mij juist heel toegankelijk moeten zijn. "Ziek zijn" staat zo ineens bij je op de stoep en dan is er vaak geen tijd om alles rustig uit te zoeken. Je wilt je het liefst laten fotograferen op een professionele manier in een omgeving waarin jij je nog een beetje begrepen voelt. Dan kan het enorm prettig zijn dat er iemand tegenover je staat die je aanvoelt. Een fotograaf die in grote lijnen snapt in welke levensfase jij zit en die weet hoe waardevol en belangrijk mooie foto's kunnen zijn!

Voor mij persoonlijk is dit een stuk levensloop dat je doet veranderen, maar die je in zekere zin ook behoorlijk verrijkt. Het leven wordt anders, het krijgt een hele andere dimensie. Je gaat genieten van de kleine dingen en laat schieten wat er niet meer toe doet. Je weet waar je energie in moet steken en waar je vooral geen aandacht aan moet schenken. Maar hoe je het ook wendt of keert, ik kan er niet omheen, dat voor verrijking van levensinzicht en voor immense dankbaarheid van 15 jaren intens mooie vriendschap wel een hoge prijs is betaald. Het enorme gemis van mijn hartsvriendin, mijn inspiratiebron voor levensloopfotografie. Ze heeft haar strijd tegen borstkanker na bijna 9 jaren moeten opgeven en overleed in 2008.

Jij,
dapper, optimistisch, humoristisch,
open & eerlijk...
pas dan is vriendschap
écht, heerlijk en oprecht.

Klik hier voor de folder "Levensloopfotografie". Deze bestaat uit twee pagina's.