Het zal je maar gebeuren... 1 op de 3 mensen krijgt in het leven te maken met kanker. De reden waarom ik me toeleg op levensloopfotografie is mijn eigen ervaringen met deze ziekte.

Zo werd in 1999 borstkanker bij mijn hartsvriendin geconstateerd. Een jong leven staat in één keer finaal op de kop en alles wat er gebeurt heeft enorm veel impact. In 2005 wordt er bij mij een melanoom ontdek. Ik ben dan 35 jaar, woon samen met mijn hond, ben gelukkig maar blijkbaar niet gezond. De opluchting is groot als we te horen krijgen dat de snijvlakken rondom de melanoom schoon zijn. Vanaf dan weten mijn vriendin en ik wat het betekent om de onzekerheid van kanker te dragen. Maar ook hoe het voelt om een naaste bij te staan die getroffen is.

In mijn kring zijn vijf jonge mensen (oom Lutte, Foekje, Sietze, Klaas & Heleen) getroffen door kanker en overleden. Dit alles heeft me enorm aan het denken gezet... voor mij gaan 'ziek' zijn en fotografie samen. Foto's zijn vastgelegde herinneringen en beelden kunnen bijdragen aan verwerking.

Ik heb enorm geluk gehad, de melanoom heeft zich beperkt tot een relatief klein litteken. Maar ik vraag me af waar ik naar toe zou gaan om foto's te laten maken als ik een ingrijpende operatie of chemokuren had moeten ondergaan. In zo'n situatie ga je niet zomaar naar een willekeurige fotograaf. Deze vorm van levensloopfotografie zou, volgens mij, toegankelijk en vertrouwd moeten zijn. 'Ziek zijn' staat zo ineens bij je op de stoep, dan is er vaak geen tijd om alles rustig uit te zoeken. Je wilt je laten fotograferen op een professionele manier in een omgeving waarin jij je begrepen voelt. Het is enorm prettig dat er iemand tegenover je staat die je aanvoelt. Een fotograaf die in grote lijnen snapt in welke levensfase jij zit en die weet hoe waardevol en belangrijk mooie foto's zijn!

Voor mij persoonlijk is dit een stuk levensloop dat je doet veranderen, maar die je in zekere zin ook behoorlijk verrijkt. Het leven wordt niet meer hetzelfde, het krijgt een hele andere dimensie. Je gaat genieten van de kleine dingen, van dingen die ertoe doen en laat schieten wat er niet toe doet. Je weet waar je energie in moet steken en waar je vooral geen aandacht aan moet schenken. Maar goed... hoe je het ook wendt of keert, ik kan er niet omheen dat voor verrijking van levensinzicht en immense dankbaarheid voor mooie vriendschappen een hoge prijs is betaald. Mijn inspiratiebron voor de levensloopfotografie, hartsvriendin en soulmate heeft haar strijd tegen borstkanker in 2008 moeten opgeven. Ook mijn andere geweldig mooie vriendin heeft in 2019 haar strijd tegen borstkanker op moeten geven.

Jij...
optimistisch, dapper, humoristisch,
open & eerlijk.
Pas dan is vriendschap
écht, (h)eerlijk en oprecht!

Klik hier voor de folder "Levensloopfotografie". Deze bestaat uit twee pagina's.